ΑΝΘΟΥΛΑ
- ΑΝΘΟΥΛΑ
- Ανθούλα σε φωνάζουνε ματάκια μου μελένια .
- Μα εμένα εμαράζωσε ,του έρωτα η έγνοια .
- Μες στην καρδιά μου άνθισες , εκεί έχεις ριζώσει .
- και έχασα ο δυστυχής , και λογική και γνώση .
- Καβάλησα το άλογο , σαν άλλος Δον Κιχώτης.
- Και πανοπλία φόρεσα ,έγινα πια ιππότης .
- Την Δουλτσινέα τώρα πια γυρεύω στα καντούνια ,
- σε λίγο ακόμα θα το δεις , θα μου φορούν κουδούνια .
- Εμπρός μου ο Ερωτόκριτος δεν πιάνει ούτε γρόσι ,
- ανθούλα κουζουλάθηκα , κάποιος να στο δηλώσει .
- Μια Αρετούσα σύγχρονη είσαι στα όνειρα μου ,
- που ο Ψηλορείτης δάκρυζε σαν σ έβλεπε σιμά μου .
- Στον έρωτα μου λύγισε το ολόγιομο φεγγάρι ,
- η πούλια και ο αυγερινός με πήρανε χαμπάρι .
- Η πούλια λέει στην καρδιά , σου στέλνει ραβασάκι ,
- και ο αυγερινός στα χείλη σου , ολόδροσο φιλάκι. .
- Τα πήραν από εμένα ναι ,σαν είδανε πώς λιώνω
- Να με γιατρέψουν θέλανε ,να διώξουν κάθε πόνο.
- Το φεγγαράκι ,μού έταξε γλυκιά ζεστή γωνίτσα ,
- Να γίνει το λημέρι μας , του έρωτα φωλίτσα .
- Ο ήλιος μου ορκίστηκε , πώς δεν θα ξημερώσει.
- Σαν με φιλήσεις μοναχά , ο κόσμος θα.. ημερώσει .
MOYSYS / ΜΩΥΣΗΣ
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.