Home » Ποιήματα/Γνωμικά » ΑΝΘΟΥΛΑ
      

ΑΝΘΟΥΛΑ

  • ΑΝΘΟΥΛΑ
  • Ανθούλα σε φωνάζουνε ματάκια μου μελένια .
  • Μα εμένα εμαράζωσε ,του έρωτα η έγνοια .
  • Μες στην καρδιά μου άνθισες , εκεί έχεις ριζώσει .
  • και έχασα ο δυστυχής , και λογική και γνώση .
  • Καβάλησα το άλογο , σαν άλλος Δον Κιχώτης.
  • Και πανοπλία φόρεσα ,έγινα πια ιππότης .
  • Την Δουλτσινέα τώρα πια γυρεύω στα καντούνια ,
  • σε λίγο ακόμα θα το δεις , θα μου φορούν κουδούνια .
  • Εμπρός μου ο Ερωτόκριτος δεν πιάνει ούτε γρόσι ,
  • ανθούλα κουζουλάθηκα , κάποιος να στο δηλώσει .
  • Μια Αρετούσα σύγχρονη είσαι στα όνειρα μου ,
  • που ο Ψηλορείτης δάκρυζε σαν σ έβλεπε σιμά μου .
  • Στον έρωτα μου λύγισε το ολόγιομο φεγγάρι ,
  • η πούλια και ο αυγερινός με πήρανε χαμπάρι .
  • Η πούλια λέει στην καρδιά , σου στέλνει ραβασάκι ,
  • και ο αυγερινός στα χείλη σου , ολόδροσο φιλάκι. .
  • Τα πήραν από εμένα ναι  ,σαν είδανε πώς λιώνω
  • Να με γιατρέψουν θέλανε ,να διώξουν κάθε πόνο.
  • Το φεγγαράκι ,μού έταξε γλυκιά ζεστή γωνίτσα ,
  • Να γίνει το λημέρι μας , του έρωτα φωλίτσα .
  • Ο ήλιος μου ορκίστηκε , πώς δεν θα ξημερώσει.
  • Σαν με φιλήσεις μοναχά , ο κόσμος θα..  ημερώσει  .

MOYSYS / ΜΩΥΣΗΣ

Αφήστε μια απάντηση